Don't judge people before you truly know them...
အသက္ ၂၄ နွစ္အ႐ြယ္ လူငယ္တစ္ဦးနဲ႔ ဖခင္ျဖစ္သူတို႔ ရထားစီးၿပီး ခရီးသြားေနၾကတယ္...
လူငယ္ဟာ ရထားျပဴတင္းေပါက္ကေန သူ ျမင္ေတြ႕ေနသမွ် အရာေတြကို အေဖျဖစ္သူကို အသံအက်ယ္က်ယ္နဲ႔ ေအာ္ၿပီး ေျပာေနတယ္...
"အေဖေရ႕!!... ဟိုးမွာၾကည့္ပါအုံး သစ္ပင္ေတြက အေနာက္္မွာ သြားေနၾကတယ္..."
ဒီအခ်ိန္မွာ ဖခင္ျဖစ္သူက သားကိုၾကည့္ၿပီး ျပဳံးေနတယ္... ဒါေပမယ့္ အနီးအနားမွာ ထိုင္ေနတဲ့ ခရီးသြား စုံတြဲတစ္တြဲက အသက္ ၂၄ နွစ္အ႐ြယ္ ရွိေနၿပီျဖစ္တဲ့ လူငယ္ရဲ႕ ကေလးဆန္တဲ့ အျပဳအမူကို စိုက္ၾကည့္ေနၾကတယ္... ရုတ္တရက္ဆိုသလိုပဲ လူငယ္က သူ႔အေဖကို အသံအက်ယ္ႀကီးနဲ႔ ေအာ္ၿပီး ေျပာလိုက္ျပန္တယ္...
"အေဖ!!... ဟိုးအေပၚက တိမ္ေတြကိုလည္း ၾကည့္ပါအုံး က်ေနာ္တို႔နဲ႔အတူ လိုက္ေျပးေနၾကတယ္..."
ခရီးသြားစုံတြဲလည္း ဆူညံေနတာကို သည္း မခံနိုင္ေတာ့ပဲ လူငယ္ရဲ႕ဖခင္ကို... "ခင္ဗ်ားရဲ႕သားကို ဘာျဖစ္လို႔ ဆရာ၀န္ ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ သြားမျပရတာလဲ..." လို႔ ဆိုၿပီး ေမးလိုက္တယ္...
ဒီအခါ လူငယ္ရဲ႕ဖခင္က ျပဳံးၿပီးေတာ့... "သူ႔ကို ဆရာ၀န္နဲ႔ ျပခဲ့ၿပီးပါၿပီ.. အခုေလးတင္ပဲ ေဆးရုံကေန ျပန္လာၾကတာပါ... က်ေနာ႔သားက ေမြးကတည္းက မ်က္စိမျမင္ရပါဘူး... ဒီေန႔မွ သူ႔မ်က္လုံးေတြ စၿပီး ျမင္ရတာပါ..." လို႔ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္....။
(လူတိုင္းလူတိုင္းမွာ ကိုယ္စီဘ၀ ရွိေနၾကလို႔ သူတို႔အေၾကာင္းကို ခေရေစ့တြင္းက် မသိေသးပဲ အျပင္ပန္းအားျဖင့္ ၾကည့္ၿပီး အကဲမျဖတ္လိုက္ပါနဲ႔.... သူတို႔ရဲ႕ ဘ၀အမွန္ကို သင္ သိလိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေသခ်ာေပါက္ အံ့ၾသမိမွာပါ....)
ကိုမ်ဳိး
ref:google
--------------------------------------
No comments:
Post a Comment