Death… ေသျခင္းတရား

Death.... ေသျခင္းတရား...

ေသမင္းဟာ လူငယ္တစ္ဦးထံ ေရာက္လာၿပီး... "ဒီေန႔ဟာ ခင္ဗ်ား ေသရမယ့္ ေန႔ပဲ.." လို႔ ေျပာ လိုက္တယ္...

"ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ အဆင္သင့္ မျဖစ္ေသးဘူးဗ်ာ..." လို႔ လူငယ္က ျပန္ေျပာလိုက္တယ္...

ဒီအခါ ေသမင္းက... "ခင္ဗ်ား နာမည္က က်ဳပ္စာရင္းရဲ႕ ထိပ္ဆုံးမွာ ေရာက္ေနၿပီ.." လို႔ လူငယ္ကို ေသစာရင္းျပၿပီး ေျပာလိုက္တဲ့အခါ...

လူငယ္လည္း... "ဒါဆိုရင္လည္း ဟုတ္ပါျပီဗ်ာ... က်ေနာ႔ကို ေခၚမသြားခင္ ေသမင္းကို တစ္ခုခုေလာက္ ေကြၽးေမြးျပဳစုခ်င္လို႔ ခနေလာက္ေတာ့ ထိုင္ပါအုံး..." လို႔ ဆိုၿပီး ေသမင္း ကို ေမတၱာရပ္ခံတယ္...

"ေကာင္းၿပီေလ..." ေသမင္းက လက္ခံလိုက္တယ္...

လူငယ္လည္း အစားအေသာက္ေတြထဲမွာ အိပ္ေဆးေတြထည့္ၿပီး ေသမင္းကို ဧည့္ခံေကြၽးေမြးတယ္...

အိပ္ေဆးပါတဲ့ အစာေတြ စားေသာက္ၿပီးခ်ိန္မွာ ေသမင္းလည္း နွစ္နွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပ်ွာ္သြားတယ္...

ဒီအခါ လူငယ္လည္း ရလာတဲ့ အခြင့္အေရးကို အမိအရ အသုံးခ်မယ္လို႔ တြက္လိုက္ တယ္... ေသမင္းလက္ထဲက ေသစာရင္း စာ႐ြက္ကိုယူၿပီး အေပၚဆုံးေနရာမွာ ရွိေနတဲ့ သူ႔နာမည္ကို ေအာက္ဆုံး ေနရာကို ပို႔လိုက္တယ္...

ေသမင္းလည္း အိပ္ေဆးပ်ယ္ၿပီး အိပ္ယာကေန နိုးလာတဲ့အခ်ိန္ လူငယ္ကို... "ခင္ဗ်ားဟာ အရမ္းကို ဧည့္၀တ္ေက်ပြန္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္တယ္... ဒါေၾကာင့္ က်ဳပ္ေခၚရမယ့္ နာမည္ စာရင္းကို ေအာက္ဆုံးကေနပဲ ျပန္စလိုက္ေတာ့မယ္....." လို႔ ဆိုလိုက္ေလသတည္း....။

ကိုမ်ဳိး
ref;google
--------------------------------------

Three Pieces of Advice…

Three Pieces of Advice...

ပူပူေႏြးေႏြး လက္ထပ္ထားတဲ့ ဆင္းရဲသား ဇနီးေမာင္နွံနွစ္ဦး ယာခင္းထဲက အိမ္ေလး တစ္လုံးမွာ ေနထိုင္ၾကတယ္...

တစ္ေန႔မွာ ခင္ပြန္းျဖစ္သူဟာ သူ႔ရဲ႕လုပ္ငန္း အစီအစဥ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဇနီးသည္ကို...
"ဟန္နီ...! အဆင္ေျပေျပ ေနရဖို႔အတြက္ ကိုယ္ အေ၀းတစ္ေနရာကို ခရီးထြက္ၿပီး အလုပ္တစ္ခု သြားရွာမယ္... အလုပ္ကို ႀကိဳးစားလုပ္ၿပီး တေန႔က်ရင္ မင္းဆီကို ျပန္လာခဲ့မယ္... အခ်ိန္ ဘယ္ေလာက္ၾကာမယ္ဆိုတာ ကိုယ္လည္း မသိဘူး... ေတာင္းဆိုခ်င္တာ တစ္ခုက ကိုယ့္ကို ေစာင့္ေနပါ... ကိုယ္အေ၀းမွာ ရွိေနခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ကို သစၥာရွိပါ... ကိုယ္လည္း မင္းကို သစၥာရွိေနမွာပါ..." လို႔ ေျပာလိုက္တယ္...

ဇနီးသည္က သေဘာတူတဲ့အတြက္ သူလည္း အိမ္ကေန ထြက္ခြာၿပီး အလုပ္ရွာတဲ့ ခရီးစဥ္ကို စတင္ခဲ့တယ္... ေျခလ်င္ခရီးကို ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ သြားၿပီးတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ အလုပ္သမား လိုအပ္ေနတဲ့ လယ္သမားႀကီး တစ္ဦးနဲ႔ ေတြ႕ဆုံခဲ့တယ္... သူ လုပ္တတ္တာေတြကို ေျပာျပလိုက္တဲ့အခါမွာ လယ္သမားႀကီးက သူ႔ကို လက္ခံလိုက္တယ္... ဒါနဲ႔ လူငယ္လည္း အလုပ္မစခင္ သူ႔ရဲ႕ စဥ္းစားထားခ်က္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး လယ္သမားႀကီးကို...
"ကြၽန္ေတာ့ဆႏၵ ရွိသေလာက္ ဒီမွာ ဘယ္ေလာက္ပဲၾကာၾကာ အလုပ္လုပ္ခြင့္ ေပးပါ... အိမ္ျပန္သင့္ၿပီလို႔ စဥ္းစားတဲ့ အခ်ိန္က်ရင္လည္း အလုပ္ကေန ထြက္ခြင့္ျပဳပါ... ကြၽန္ေတာ့ရဲ႕ လုပ္ခလစာေတြ အားလုံးကိုလည္း စုေဆာင္းထားေပးၿပီး အိမ္ျပန္တဲ့ အခ်ိန္က်မွသာ အားလုံး ထုတ္ေပးပါ..." လို႔ ေတာင္းဆိုလိုက္တယ္...

လယ္သမားႀကီးကလည္း သူေဆြးေႏြးစရာ ရွိတာေတြကို ျပန္ၿပီးေဆြးေႏြးၿပီး သူတို႔နွစ္ဦးစလုံး အခ်က္ေတြ အားလုံးကို သေဘာတူလိုက္တယ္...

ဒီလိုနဲ႔ လူငယ္လည္း အနွစ္ ၂၀ လုံးလုံး အားလပ္ရက္မရွိ နားရက္မရွိ အလုပ္ကို ႀကိဳးစား လုပ္ကိုင္ခဲ့တယ္... နွစ္ေပါင္း ၂၀ ျပည့္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ လူငယ္ဟာ သူူ႔ရဲ႕သူေဌးကို...
"သူေဌး...! ကြၽန္ေတာ္ အိမ္ျပန္ေတာ့မယ္... လုပ္အားခ ေငြေတြအားလုံး ထုတ္ေပးပါေတာ့..." လို႔ ေျပာလိုက္တယ္...

"ေကာင္းၿပီေလ..." သူေဌးျဖစ္သူက ျပန္ေျပာလိုက္တယ္... "မင္းနဲ႔ သေဘာတူထားခဲ့တဲ့ အခ်က္ေတြကို လိုက္နာရမွာေပါ့... ဒါေပမယ့္ မင္း မသြားခင္ ငါ့ဘက္က တစ္ခုခု ကမ္းလွမ္းခ်င္တယ္... အဲဒါက မင္းရဲ႕လုပ္အားခ ေငြေတြ အားလုံးကိုယူၿပီး အိမ္ျပန္မလား?... ဒါမွမဟုတ္ ငါေပးတဲ့ အႀကံဉာဏ္ ၃ ခုကို ယူၿပီး အိမ္ျပန္မလား?... ေငြပဲ ယူမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အႀကံဉာဏ္ေတြ မရဘူး... အႀကံဉာဏ္ပဲ ယူမယ္ဆိုရင္လည္း ေငြေတြရမွာ မဟုတ္ဘူး... ကဲ! အခု မင္းရဲ႕အခန္းကို ျပန္ၿပီး စဥ္းစားလိုက္ဦး..."

လူငယ္လည္း ၂ ရက္လုံးလုံး စဥ္းစားၿပီးတဲ့ေနာက္ သူေဌးထံ ျပန္သြားၿပီး... "ကြၽန္ေတာ္ သူေဌးေပးတဲ့ အႀကံဉာဏ္ ၃ ခုပဲယူၿပီး အိမ္ျပန္ပါ့မယ္" လို႔ အေျဖေပးလိုက္တယ္...

ဒါနဲ႔ လယ္သမားႀကီးက... "မင္း အႀကံဉာဏ္ ၃ ခုပဲ ယူမယ္ဆိုရင္ေတာ့ လုပ္အားခ ေငြေတြ ရမွာ မဟုတ္ဘူးေနာ္..." လို႔ ေသခ်ာေအာင္ ထပ္ၿပီး ေမးလိုက္တဲ့အခါ လူငယ္ကလည္း... "အႀကံဉာဏ္ ၃ ခုပဲ လိုခ်င္ပါတယ္..." ဆိုၿပီး ျပန္ေျဖလိုက္တယ္...

ဒီအခါမွာေတာ့ သူေဌးလယ္သမားႀကီးက လူငယ္ကို အႀကံဉာဏ္ ၃ ခု ခ်ေပးလိုက္တယ္...

"ပထမအခ်က္... မင္းရဲ႕ဘ၀ တစ္သက္တာမွာ ဘယ္ေတာ့မွ ျဖတ္လမ္းကို မလိုက္နဲ႔... တိုေတာင္းတဲ့ လမ္းေတြ၊ ကိုယ္မသိတဲ့ လမ္းေတြဟာ အသက္ကို အႏၱရာယ္ ျဖစ္ေစနိုင္တယ္..."

"ဒုတိယအခ်က္... ဘယ္ေတာ့မွ အရမ္းမစပ္စုနဲ႔... မေကာင္းတဲ့လူေတြ လူဆိုးလူမိုက္ေတြကို သိခ်င္စိတ္နဲ႔ သြားၿပီး စပ္စပ္စုစု လုပ္မိရင္ အသက္ ဆုံးရႈံးနိုင္တယ္..."

"တတိယ အခ်က္ကေတာ့... ေဒါသထြက္ေနခ်ိန္ ဒါမွမဟုတ္ နာက်င္ေနခ်ိန္မွာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ မခ်မိေစနဲ႔... ေနာင္တရလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ အရာအားလုံးဟာ အရမ္းေနာက္က် သြားနိုင္လို႔ ျဖစ္တယ္..."

အႀကံဉာဏ္ ၃ ခု ေပးၿပီးတဲ့ေနာက္ သူေဌးက ေပါင္မုန္႔တုံးႀကီးေတြကို ျပၿပီး... "ေရာ! ဒီမွာ ေပါင္မုန္႔ ၃ တုံး ယူသြားေခ်... ဒီ ၂ တုံးက မင္း လမ္းခရီးမွာ စားဖို႔အတြက္... ဒါကေတာ့ အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ ဇနီးသည္နဲ႔ စားဖို႔အတြက္"... ဆိုၿပီး မွာလိုက္တယ္...

အဲဒီေနာက္ လူငယ္ဟာ နွစ္ေပါင္း ၂၀ ၾကာ ခြဲခြာခဲ့တဲ့ သူခ်စ္တဲ့ ဇနီးသည္နဲ႔ ေနအိမ္ကို တဖန္ျပန္ခြင့္ရၿပီျဖစ္လို႔ လယ္သမားႀကီး အိမ္ကေန ေပ်ွာ္ရႊင္စြာ ထြက္ခြာလာခဲ့တယ္...

သူ႔ရဲ႕ အိမ္ျပန္ခရီးစဥ္ ဒုတိယေန႔မွာ လူစိမ္းတစ္ေယာက္က သူ႔ကို စတင္နႈတ္ဆက္ၿပီး... "ဘယ္ေနရာကို သြားမလို႔ပါလဲ ခင္ဗ်ား..." ဆိုၿပီး ေမးလိုက္တယ္...

လူငယ္က အေ၀းကို လက္ညိွးၫႊန္ျပၿပီး..." ဟိုးးး အေ၀းက ေနရာတစ္ခုကိုပါ... ဒီကေန ဆက္ၿပီး သြားမယ္ဆိုရင္ ရက္ေပါင္း၂၀ ေလာက္ေတာ့ ၾကာပါမယ္"... လို႔ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္...

ဒီအခ်ိန္မွာ လူစိမ္းက... "အိုးးး! ဒီလမ္းက သြားရင္ အရမ္းေ၀းတယ္... ခင္ဗ်ားေျပာတဲ့ ေနရာကို ၅ ရက္အတြင္း ေရာက္နိုင္တဲ့ ျဖတ္လမ္းတစ္ခုကို က်ဳပ္သိတယ္... လုံၿခံဳစိတ္ခ်ရတယ္..." လို႔ ေျပာလိုက္ခ်ိန္မွာ လူငယ္လည္း ျဖတ္လမ္းကေန သြားဖို႔ စတင္လိုက္တယ္... ဒါေပမယ့္ လယ္သမားႀကီး ေပးလို္က္တဲ့ အႀကံဉာဏ္ ၃ ခ်က္ထဲက ပထမဆုံးအခ်က္ကို အမွတ္ရၿပီး ဆက္မသြားေတာ့ပဲ ျပန္လွည့္လာ ခဲ့လိုက္တယ္... ရက္အနည္ငယ္ ၾကာၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ အဆိုပါျဖတ္လမ္းဟာ ခရီးသြားေတြကို ေခ်ာင္းေျမာင္းတိုက္ခိုက္တဲ့ ေနရာတစ္ခု ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ သိလိုက္ရတယ္...

ဒီလိုနဲ႔ လူငယ္လည္း ခရီးဆက္နွင္ခဲ့ၿပီး ရက္ေတြ ၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္... တစ္ညေန ခရီးသြားေနရင္း လမ္းေဘးမွာ ဧည့္ရိပ္သာ တစ္ခုကို ေတြ႕ၿပီး ညအိပ္တည္းခိုဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္... တည္းခိုခ ေငြရွင္း၊ ေရမိုးခ်ဳိးၿပီး အိပ္ယာထဲ ၀င္အိပ္လိုက္တယ္... ညဘက္မွာ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ အသံနက္ႀကီးနဲ႔ ေအာ္ေနတဲ့ အသံေၾကာင့္ အိပ္ယာကေန လန္႔နိုးသြားတယ္... ဒါနဲ႔ သိခ်င္စိတ္နဲ႔ ကမန္းကတန္း ထၿပီး တံခါးဘက္ကို ေလ်ွာက္သြားလိုက္တယ္.... တံခါးဖြင့္မလို႔ လုပ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ လယ္သမားႀကီး ေပးလိုက္တဲ့ ဒုတိယအႀကံဉာဏ္ကို သတိရသြားၿပီး မဖြင့္ေတာ့ပဲ ျပန္လွည့္လာတယ္... အိပ္ယာထဲ တဖန္ျပန္အိပ္လိုက္တယ္...

မနက္မိုးလင္းလို႔ နံက္စာ စားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ဧည့္ရိပ္သာ ပိုင္ရွင္က... "ညက အသံနက္ႀကီးနဲ႔ ေအာ္တဲ့အသံကို ခင္ဗ်ား ၾကားမိေသးလား..." ဆိုၿပီး ေမးလိုက္တယ္... ဒီအခါ လူငယ္က သူၾကားမိလိုက္တဲ့ အေၾကာင္း ျပန္ေျဖလိုက္တဲ့အခါ ဧည့္ရိပ္သာ ပိုင္ရွင္က... "ခင္ဗ်ားး! ဘာေတြျဖစ္လဲဆိုတာ ထြက္မၾကည့္ဘူးလား"... လို႔ ထပ္ေမးလိုက္တယ္... လူငယ္က သူ ထြက္မၾကည့္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္း ေျပာလိုက္တဲ့အခါ ဧည့္ရိပ္သာ ပိုင္ရွင္က... "ဒီတည္းခိုခန္းမွာ လာတည္းၿပီး အသက္ရွင္လ်က္နဲ႔ ျပန္ထြက္သြားနိုင္တာ ခင္ဗ်ားဟာ ပထမဦးဆုံးပဲ.... က်ဳပ္တို႔ တည္းခိုခန္း ေဘးအိမ္က လူတစ္ေယာက္ဟာ အေတာ္ေလး စိတ္ေဖာက္ျပန္ေနတယ္... ညဘက္ေတြမွာ အၿမဲတမ္းလိုလုိ အသက္နက္ႀကီးနဲ႔ ေအာ္ၿပီး ဧည့္သည္ေတြ အာရုံစိုက္ေအာင္ လုပ္ျပတယ္... ဧည့္သည္ေတြက ထြက္ၾကည့္တဲ့အခါ သူတို႔ကို သတ္ၿပီး အေနာက္ဘက္က ၿခံထဲမွာ ျမဳတ္ထားလိုက္တယ္..." ဆိုၿပီး လူငယ္ကို ရွင္းျပလိုက္တယ္...

ဒီလိုနဲ႔ လူငယ္လည္း ခရီးရွည္ႀကီးကို ဆက္ၿပီး နွင္လာခဲ့ျပန္တယ္... ေန႔ညေပါင္းမ်ားစြာ ေျခလ်င္ခရီး ေလွ်ာက္ၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ သူဟာ အေတာ္ေလး ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ေနတယ္... ဒါေပမယ့္ သူ႔အိမ္ကိုေတာ့ အေ၀းကေန လွမ္းျမင္ေနရၿပီ ျဖစ္တယ္... အခ်ိန္က ညဘက္... သူ႔အိမ္ျပဴတင္းေပါက္ေတြကေန ျဖာထြက္ေနတဲ့ အလင္းေရာင္ အခ်ဳိ႕နဲ႔ ဇနီးသည္ရဲ႕ အရိပ္မည္းမည္းကိုလည္း လွမ္းျမင္ေနရၿပီ... ဒါေပမယ့္ အိမ္မွာ ဇနီးသည္ တစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္ဘူး ဆိုတာကိုလည္း ေတြ႕လိုက္ရတယ္... ဒီလိုနဲ႔ အိမ္အနီးအနားကို ကပ္သြားလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ဇနီးသည္ဟာ တျခားေယာက်္ား တစ္ေယာက္နဲ႔ ရွိေနတာကို သိလိုက္တယ္.... ဇနီးသည္က အဲဒီေယာက်ၤား တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဆံပင္ေတြကို ေျဖးညႇင္းစြာ ပြတ္သပ္ေပးေနတယ္.... ဒီျမင္ကြင္းကို ျမင္ေတြ႕လိုက္ရတဲ့အခ်ိန္ သူ႔ရဲ႕ဇနီးအေပၚမွာ နာက်ည္း မုန္းတီးမႈေတြ ခါးသီးမႈေတြ ျဖစ္ေပၚလာတယ္... ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပဲ ၂ ေယာက္စလုံးကို အျပတ္ရွင္းပစ္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္... ဒါေပမယ့္ သူဟာ အသက္ကို ျပင္းျပင္း ရႈသြင္းလိုက္တယ္.... ၿပီးေတာ့ လယ္သမားႀကီး ေပးလိုက္တဲ့ တတိယေျမာက္ အႀကံဉာဏ္ကို အမွတ္ရသြားတယ္... စိတ္ကိုျပန္ထိန္းလိုက္တယ္... အဲဒီညက သူ အိမ္အျပင္မွာပဲ အိပ္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ လိုက္တယ္... အိမ္အနီးအနားက ခ်ဳံပုတ္တစ္ခုထဲမွာ ၀င္အိပ္လိုက္ၿပီး ေနာက္ေန႔ တခုခု ဆုံးျဖတ္ဖို႔ သံဓိဌာန္ ခ်လိုက္တယ္....

ေနာက္ေန႔ မနက္မွာေတာ့ သူဟာ အေတာ္ေလး တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ျဖစ္ေနၿပီး သူ႔ေခါင္းထဲ အေတြးတစ္ခု ၀င္လာတယ္... 'ဇနီးသည္နဲ႔ သူ႔ခ်စ္သူကို ငါ မသတ္ေတာ့ဘူး... ငါလည္း သူေဌးဆီး ျပန္သြားၿပီး ငါ့ကို ျပန္ေခၚဖို႔ သူေဌးကို ေတာင္းဆိုမယ္... ဒါေပမယ့္ ငါမသြားခင္ ငါဟာ ဇနီးသည္အေပၚမွာ အၿမဲတမ္း သစၥာရွိခဲ့တဲ့အေၾကာင္း သူမ သိေအာင္ ေျပာသြားခ်င္ေသးတယ္...'

ဒီလိုနဲ႔ သူဟာ အိမ္ေရွ႕တံခါးကို သြားၿပီး တံခါး ေခါက္လိုက္တယ္... ဇနီးသည္ တံခါးလာဖြင့္ လိုက္တယ္... ခင္ပြန္းျဖစ္သူကို ၾကည့္ၿပီး မွတ္မိသြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဖက္ၿပီးေတာ့ ငိုတယ္... ဖက္ထားတဲ့ ဇနီးသည္ကို သူက တြန္းထုတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္... ဒါေပမယ့္ တြန္းထုတ္လို႔ မရခဲ့ဘူး... အဲဒီေနာက္မွာ သူ႔မ်က္လုံးထဲမွာ မ်က္ရည္ေတြ အျပည့္နဲ႔ ဇနီးသည္ကို... "ငါကေတာ့ မင္းအေပၚမွာ သစၥာရွိခဲ့တယ္... ဒါေပမယ့္ မင္းက ငါ့ကို သစၥာေဖာက္တယ္..." လို႔ ဆိုၿပီး ေျပာလိုက္တယ္...

သူေျပာလိုက္တဲ့ စကားေၾကာင့္ ဇနီးသည္ဟာ အံ့ၾသတုန္လႈပ္သြားၿပီး... "က်မက ရွင့္ကို ဘယ္လို သစၥာေဖာက္ခဲ့ လို႔လဲ??..." လို႔ ျပန္ေမးလိုက္ၿပီး... "က်မ ရွင့္ကို ဘယ္ေတာ့မွ သစၥာ မေဖာက္ခဲ့ဘူး... အနွစ္ ၂၀ လုံးလုံး ရွင့္ကို စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ ေစာင့္ေနတာပါ..." လို႔ ရွင္းျပလိုက္တယ္...

"ဒါဆိုရင္ မင္း မေန႔က ဂရုတစို္က္နဲ႔ လုပ္ေပးေနတဲ့ အမ်ဳိးသားကေရာ??..." လို႔ ဆိုၿပီး ခင္ပြန္းသည္က ေမးလိုက္တဲ့အခါ ဇနီးျဖစ္သူက... "အဲဒီ အမ်ဳိးသားက ရွင့္ရဲ႕သားေလ... ရွင္ အိမ္ကေန ထြက္သြားတဲ့အခ်ိန္္ က်မမွာ ကိုယ္၀န္ ရွိေနတယ္ဆိုတာ သိလိုက္ရတယ္... ဒီေန႔ဆိုရင္ သူဟာ အသက္ ၂၀ ျပည့္ၿပီ..." လို႔ ျပန္ၿပီး ရွင္းျပလိုက္တယ္...

ဒီအခါ ခင္ပြန္းသည္ဟာ သူ႔အမွားကို သိသြားၿပီး သူ႔ကို ခြင့္လႊတ္ဖို႔ အသနားခံတယ္... သားျဖစ္သူကိုလည္း အနားေခၚၿပီး တင္းတင္း ဖက္ထား လိုက္တယ္... အဲဒီေနာက္ အေ၀းမွာ ရွိေနစဥ္ သူေတြ႕ႀကံဳ ခဲ့ရတာေတြ အားလုံးကို မိသားစုကို ေျပာျပ လိုက္တယ္... တခ်ိန္တည္းမွာပဲ သူေဌး လယ္သမားႀကီး ေပးလိုက္တဲ့ ေနာက္ဆုံး ေပါင္မုန္႔တစ္လုံးကို မိသားစုနဲ႔ အတူတူ စားေသာက္ဖို႔ ဇနီးသည္က ေကာ္ဖီျပင္ဆင္ ေပးေနတယ္... အားလုံး အဆင္သင့့္ ျဖစ္ခ်ိန္မွာေတာ့ ေပါင္မုန္႔တုံးႀကီးကို စားဖို႔ ခြဲလိုက္တယ္... ဒီအခ်ိန္ ေပါင္မုန္႔ထဲမွာ သူ႔လုပ္အားခ ေငြေတြ အားလုံးကို တအံ့တၾသနဲ႔ ေတြ႕လိုက္ရတယ္...

တကယ္တမ္း သူရရွိခဲ့တဲ့ အရာေတြဟာ သူ႔ဘ၀ကို အနွစ္ ၂၀ လုံးလုံး အလုပ္ထဲမွာ ျမဳပ္နွံထားၿပီး သူ႔ရဲ႕ အလုပ္ႀကိဳစားမႈေတြေၾကာင့္ ရရွိခဲ့တဲ့ လုပ္ခ လစာေငြေတြထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာပါ.....။

ကိုမ်ဳိး
Ref:wittycracks/google
--------------------------------------

The Good You Do, Comes Back To You…

The Good You Do, Comes Back To You....

တစ္ခါတုန္းက... ေက်း႐ြာေလး တစ္႐ြာမွာ မိသားစု စားဖို႔အတြက္ ေန႔စဥ္ ေပါင္မုန္႔ေတြ ဖုတ္ေပးတဲ့ အမ်ဳိးသမီးႀကီး တစ္ဦးရွိတယ္... ေပါင္မုန္႔ေတြ ဖုတ္တဲ့အခါမွာလည္း အၿမဲတမ္းလိုလို တစ္လုံးအပို ထည့္ဖုတ္ေလ့ရွိၿပီး အိမ္ေရွ႕ ကေန ျဖတ္ သြားျဖတ္လာ လုပ္ေနၾကတဲ့ (ဆင္းရဲသားနဲ႔ သူေတာင္းစားေတြ အပါအ၀င္) မည္သူမဆို ယူငင္စားေသာက္နိုင္ေအာင္ အိမ္ေရွ႕တံခါး၀က ခုံတစ္လုံးေပၚမွာ တင္ထားေပးတယ္...

အမ်ဳိးသမီးႀကီးဟာ ခင္ပြန္းသည္၊ သားတစ္ဦးတို႔နဲ႔အတူ တစ္ထပ္အိမ္ငယ္ေလး တစ္လုံးမွာ ေနထိုင္တယ္... သားျဖစ္သူက ႐ြာနဲ႔အေတာ္ေလး အလွမ္းေ၀းတဲ့ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕မွာ အလုပ္လုပ္ၿပီး ရက္အေတာ္ၾကာမွတစ္ခါ အိမ္ျပန္လာၿပီး မိဘေတြကို သူ႔လုပ္အားခေငြေတြ ေပးေလ့ ရွိတယ္...

အဲဒီလို အမ်ဳိးသမီးႀကီးက ေပါင္မုန္႔ အပိုတစ္လုံးကို အိမ္ေရွ႕မွာ သြားထားတဲ့ အခါတိုင္း ေက်ာဘက္မွာ ဘုႀကီးပါတဲ့ လူတစ္ေယာက္က အၿမဲတမ္း လာယူေလ့ရွိတယ္... အဲဒီလို လာယူတဲ့အခါတိုင္း အိမ္ရွင္အမ်ဳိးသမီးႀကီးကို သူ႔အေနနဲ႔ ေက်းဇူးတင္စကား ေျပာေလ့ မရွိသလို ေက်းဇူး တင္တဲ့ အရိပ္အေယာင္ လကၡဏာလည္း တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမွ မျပခဲ့ဘူး... ဒါေပမယ့္ သူ႔ဘာသာသူ... "မေကာင္းတာလုပ္ရင္ မေကာင္းတဲ့ အက်ဳိးကို ခံစားရမယ္... ေကာင္းတာလုပ္ရင္ ေကာင္းတဲ့အက်ဳိးကို ခံစားရမယ္..." ဆိုၿပီးေတာ့ တတြတ္တြတ္ ေရ႐ြတ္သြားေလ့ ရွိတယ္... ဒီလိုနဲ႔ တစ္ရက္ၿပီးတစ္ရက္ ရက္ေတြၾကာလာတဲ့အခါ အိမ္ရွင္အမ်ဳိးသမီးႀကီးက သူမကို ေက်းဇူးတင္စကား မဆိုရေကာင္းလားဆိုၿပီး ေဒါသထြက္လာတယ္...

တစ္ေန႔မွာေတာ့... အမ်ဳိးသမီးႀကီးဟာ ေပါင္မုန္႔ထဲမွာ အဆိပ္ေတြထည့္ၿပီး ေက်ာဘုနဲ႔ လူႀကီးကို ရွင္းထုတ္ပစ္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္... ဒီလိုနဲ႔ ေပါင္မုန္႔တုံးထဲမွာ အဆိပ္ေတြထည့္ၿပီး အိမ္ေရွ႕ သြားထားဖို႔ အသင့္ျပင္လိုက္တယ္... ဒီအခ်ိန္မွာ ေက်ာဘုနဲ႔လူႀကီး ေပါင္မုန္႔႔လာယူတိုင္း ေရ႐ြတ္ေနတဲ့ စကားလုံးေတြကို စဥ္းစားမိလာတယ္... ဒီလူႀကီး ေရ႐ြတ္ေနတာေတြဟာ တကယ္ပဲ အမွန္တရားေတြ ျဖစ္ေနမလားဆိုၿပီး သိလိုစိတ္ေတြ ျဖစ္ေပၚခဲ့တယ္... အဲဒီေနာက္ သူမကိုယ္သူမ အျပစ္ရွိတယ္လို႔ စတင္ ခံစားလာရၿပီး ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို အဆိပ္ခတ္ထားတဲ့ ေပါင္မုန္႔တုံးကို မီးပုံထဲ ပစ္ထည့္ၿပီး ဖ်က္ဆီးပစ္လိုက္တယ္... ၿပီးေနာက္ သန္႔ရွင္း လတ္ဆတ္တဲ့ ေပါင္မုန္႔အသစ္တစ္လုံးကို ျပင္ဆင္ၿပီး ထုံစံအတိုင္း အိမ္ေရွ႕မွာ သြားထားေပးလိုက္တယ္....

အဲဒီေန႔ညမွာပဲ ၿမိဳ႕ထဲမွာ အလုပ္သြားလုပ္ေနတဲ့ သားျဖစ္သူကလည္း အိမ္ျပန္လာဖို႔ ျပင္ေနတယ္... ေက်ာဘုနဲ႔လူႀကီးကလည္း သူသြားေနက် ညေနပိုင္းမွာ ေပါင္မုန္႔သြားယူ ၿပီးရင္ ထုံးစံအတိုင္း... "မေကာင္းတာလုပ္ရင္ မေကာင္းတဲ့ အက်ဳိးကို ခံစားရမယ္... ေကာင္းတာလုပ္ရင္ ေကာင္းတဲ့ အက်ဳိးကို ခံစားရမယ္..." ဆိုၿပီးေတာ့ သူ႔ကိုယ္သူ တတြတ္တြတ္ ေရ႐ြတ္ၿပီး ျပန္ထြက္လာတယ္... ညဥ့္နက္ပိုင္းေလာက္မွာ အိမ္ေရွ႕မွာ တံခါး ေခါက္သံၾကားလို႔ အမ်ဳိးသမီးႀကီးက ထၿပီး တံခါးဖြင့္လိုက္တယ္... သားျဖစ္သူကို ေတြ႕လိုက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ မယုံနိုင္ေလာက္ေအာင္ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ျခားသြားတယ္... မ်က္နွာက ျဖဴဖက္ျဖဴေရာ္နဲ႔ အလြန္ႏြမ္းနယ္ေနပုံ... စိုးရိမ္ေၾကာက္လန္႔ေနပုံရတယ္... အက်ီၤကလည္း စုတ္ၿပဲေနၿပီး ကိုယ္ေပၚမွာလည္း ထိခိုက္ပြန္းရွ ဒဏ္ရာေတြ အျပည့္နဲ႔... မိခင္ကိုေတြ႕တဲ့အခ်ိန္မွာ သားျဖစ္သူက...

"အေမ!!! က်ေနာ္ အိမ္ကို ဒီလိုအသက္ရွင္လ်က္နဲ႔ ေရာက္လာတာဟာ အေတာ္ေလး ကံေကာင္းတယ္... အိမ္အျပန္လမ္းမွာ က်ေနာ႔ကို လူမိုက္တစ္စုက ဓားျပတိုက္ၿပီး ပါလာတဲ့ ပစၥည္းေတြ အကုန္လုံး လုယက္သြားၾကတယ္... အိမ္ထိေရာက္ေအာင္ ေျခလ်င္ေလ်ွာက္ၿပီး ျပန္လာခဲ့ရတယ္... လမ္းခရီးမွာ ေက်ာဘုနဲ႔ လူႀကီး တစ္ေယာက္ကို ေတြ႕ခဲ့လို႔ေပါ့... ညစာအတြက္ သူစားမယ့္ ေပါင္မုန္႔ကို က်ေနာ႔ကို သနားၿပီး ေကြၽးခဲ့တယ္... နို႔မဟုတ္ရင္ေတာ့ က်ေနာ္ အသက္ရွင္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး..."

သားျဖစ္သူက အျဖစ္အပ်က္ အားလုံးကို ရွင္းျပၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ အမ်ဳိးသမီးႀကီးဟာ အရမ္းကို တုန္႔လႈပ္သြားတယ္... ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို သူမရဲ႕ ပါးစပ္ကို လက္နဲ႔ပိတ္လိုက္ၿပီး အရွက္ရသြားတယ္...

တကယ္လို႔သာ... အဲဒီေန႔က အမ်ဳိးသမီးႀကီးအေနနဲ႔ မေကာင္းတဲ့ စိတ္ထားနဲ႔ အဆိပ္ခတ္ထားတဲ့ ေပါင္မုန္႔တုံးကို အိမ္ေရွ႕မွာ သြားထားခဲ့မယ္ဆိုရင္.....။

(ေကာင္းတာ လုပ္ေနလို႔ မည္သူကမွ ေက်းဇူးတင္စကား မဆိုရင္ေနပါေစ... အသိအမွတ္ မျပဳရင္လည္း ေနပါေစ... လုပ္ၿမဲတိုင္း လုပ္ေနပါ... ေကာင္းတဲ့ အက်ဳိးကို ဧကံမုခ် ရရွိ ခံစားရမွာပါ...)


ကိုမ်ဳိး
ref:internet
--------------------------------------

အခ်ိန္ေကာင္း

အခ်ိန္ေကာင္း...

ေထာင္က်ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ ဇနီးသည္ထံက ေအာက္ပါအတိုင္း ေရးထားတဲ့ စာတစ္ေစာင္ လက္ခံ ရရွိခ့ဲတယ္...

"ေယာက်္ား... က်မတို႔အိမ္ရဲ႕ အေနာက္ဘက္ ၿခံထဲမွာ ဆလတ္႐ြက္ေတြ စိုက္ပ်ဳိးဖို႔ ဆုံးျဖတ္ထားတယ္... ဘယ္အခ်ိန္မွာ စိုက္ပ်ဳိးရင္ ေကာင္းမလဲ..."

ေထာင္မွာ ၀င္ထြက္ေနတဲ့ စာမွန္သမ်ွကို ေထာင္ေစာင့္ေတြက ခိုးဖတ္တာကို သိထားတဲ့ အက်ဥ္းသားက ဇနီးျဖစ္သူကို အေၾကာင္းျပန္လိုက္တယ္...

"ခ်စ္ဇနီး... တျခား ဘာပဲလုပ္လုပ္ အိမ္ေနာက္ဘက္က ၿခံကိုေတာ့ မထိပါနဲ႔ကြာ... ကိုယ့္ေ႐ႊေတြအားလုံး အဲဒီေနရာမွာ ျမဳပ္ထားလို႔ပါ..."

တပတ္ေလာက္ ၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္ အက်ဥ္းသားဟာ ဇနီးသည္က ပို႔လိုက္တဲ့ ေနာက္ထပ္ စာတစ္ေစာင္ကို ေအာက္ပါအတိုင္း လက္ခံ ရရွိခဲ့တယ္...

"ဘာေတြ ျဖစ္ကုန္ၿပီလဲဆိုတာ ရွင္သိလား... လူတစ္အုပ္ ေပါက္တူးေတြ ေဂၚျပားေတြနဲ႔ က်မတို႔အိမ္ကို ေရာက္လာၿပီး အေနာက္ဘက္ ျခံတစ္ၿခံလုံး တူးဆြသြားၾကတယ္..."

ဒါနဲ႔ အက်ဥ္းသားလည္း ေနာက္ထပ္ စာတစ္ေစာင္ေရးၿပီး ဇနီးသည္ကို အေၾကာင္းျပန္လိုက္တယ္...

"ခ်စ္ဇနီး... ယခုအခ်ိန္ဟာဆိုရင္ ဆလတ္႐ြက္ေတြ စိုက္ပ်ဳိးဖို႔အတြက္ အေကာင္းဆုံး အခ်ိန္ျဖစ္တယ္....။"

ကုိမ်ဳိး
ref:internet
--------------------------------------

Don't judge people before you truly know them

Don't judge people before you truly know them...

အသက္ ၂၄ နွစ္အ႐ြယ္ လူငယ္တစ္ဦးနဲ႔ ဖခင္ျဖစ္သူတို႔ ရထားစီးၿပီး ခရီးသြားေနၾကတယ္...

လူငယ္ဟာ ရထားျပဴတင္းေပါက္ကေန သူ ျမင္ေတြ႕ေနသမွ် အရာေတြကို အေဖျဖစ္သူကို အသံအက်ယ္က်ယ္နဲ႔ ေအာ္ၿပီး ေျပာေနတယ္...

"အေဖေရ႕!!... ဟိုးမွာၾကည့္ပါအုံး သစ္ပင္ေတြက အေနာက္္မွာ သြားေနၾကတယ္..."

ဒီအခ်ိန္မွာ ဖခင္ျဖစ္သူက သားကိုၾကည့္ၿပီး ျပဳံးေနတယ္... ဒါေပမယ့္ အနီးအနားမွာ ထိုင္ေနတဲ့ ခရီးသြား စုံတြဲတစ္တြဲက အသက္ ၂၄ နွစ္အ႐ြယ္ ရွိေနၿပီျဖစ္တဲ့ လူငယ္ရဲ႕ ကေလးဆန္တဲ့ အျပဳအမူကို စိုက္ၾကည့္ေနၾကတယ္... ရုတ္တရက္ဆိုသလိုပဲ လူငယ္က သူ႔အေဖကို အသံအက်ယ္ႀကီးနဲ႔ ေအာ္ၿပီး ေျပာလိုက္ျပန္တယ္...

"အေဖ!!... ဟိုးအေပၚက တိမ္ေတြကိုလည္း ၾကည့္ပါအုံး က်ေနာ္တို႔နဲ႔အတူ လိုက္ေျပးေနၾကတယ္..."

ခရီးသြားစုံတြဲလည္း ဆူညံေနတာကို သည္း မခံနိုင္ေတာ့ပဲ လူငယ္ရဲ႕ဖခင္ကို... "ခင္ဗ်ားရဲ႕သားကို ဘာျဖစ္လို႔ ဆရာ၀န္ ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ သြားမျပရတာလဲ..." လို႔ ဆိုၿပီး ေမးလိုက္တယ္...

ဒီအခါ လူငယ္ရဲ႕ဖခင္က ျပဳံးၿပီးေတာ့... "သူ႔ကို ဆရာ၀န္နဲ႔ ျပခဲ့ၿပီးပါၿပီ.. အခုေလးတင္ပဲ ေဆးရုံကေန ျပန္လာၾကတာပါ... က်ေနာ႔သားက ေမြးကတည္းက မ်က္စိမျမင္ရပါဘူး... ဒီေန႔မွ သူ႔မ်က္လုံးေတြ စၿပီး ျမင္ရတာပါ..." လို႔ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္....။

(လူတိုင္းလူတိုင္းမွာ ကိုယ္စီဘ၀ ရွိေနၾကလို႔ သူတို႔အေၾကာင္းကို ခေရေစ့တြင္းက် မသိေသးပဲ အျပင္ပန္းအားျဖင့္ ၾကည့္ၿပီး အကဲမျဖတ္လိုက္ပါနဲ႔.... သူတို႔ရဲ႕ ဘ၀အမွန္ကို သင္ သိလိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေသခ်ာေပါက္ အံ့ၾသမိမွာပါ....)

ကိုမ်ဳိး
ref:google
--------------------------------------

True Love

True love.....

တစ္ခါတုန္းက... ႐ြာတစ္႐ြာမွာ အလြန္ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးတဲ့ ဇနီးေမာင္နွံနွစ္ဦး ေနထိုင္ၾကတယ္...

တေန႔မွာေတာ့... ဇနီးသည္ဟာ သူမရဲ႕ ဆံပင္ေတြ အရမ္းရွည္ေနၿပီး ရႈပ္ေထြး ေနလို႔ ခင္ပြန္းျဖစ္သူကို ေခါင္းၿဖီးဘီး တစ္ေခ်ာင္း ၀ယ္ခိုင္းတယ္...

ဒီအခ်ိန္မွာ ဇနီးသည္ထံက စကားကို ၾကားလိုက္တဲ့ ခင္ပြန္းျဖစ္သူဟာ စိတ္ထိခိုက္သြားၿပီး... သူမအတြက္ ေခါင္းၿဖီးဘီး ၀ယ္ဖို႔ အဆင္မေျပတဲ့ အေၾကာင္း .... မၾကာခင္က ပ်က္သြားတဲ့ သူ႔ရဲ႕ နာရီႀကိဳးေလး ျပင္ဖို႔အတြက္ေတာင္ ေငြေၾကး အလုံအေလာက္ မရွိတဲ့ အေၾကာင္း ဇနီးသည္ကို ေျပာဆို ရွင္းျပ လိုက္တယ္...

ဇနီးျဖစ္သူကလည္း သူမ လိုခ်င္တဲ့ ပစၥည္း အတြက္ ခင္ပြန္းသည္ကို ဆက္ၿပီး အတင္းအက်ပ္ မေတာင္းဆိုေတာ့ဘူး...

ဒီလိုနဲ႔.....

တစ္ေန႔... ခင္ပြန္းျဖစ္သူဟာ အလုပ္ကို သြားေနရင္း လမ္းေဘးက နာရီဆိုင္ တစ္ဆိုင္မွာ သူ႔နာရီႀကိဳး အပ်က္ေလးကို ေစ်းေပါေပါနဲ႔ ေရာင္းလိုက္တယ္... ၿပီးေတာ့ ဇနီးသည္အတြက္ ေခါင္းၿဖီးဘီး တစ္ေခ်ာင္း ဝယ္လိုက္တယ္...

ခင္ပြန္းသည္ဟာ ညေနပိုင္း အလုပ္ၿပီးလို႔ အိမ္ကိုျပန္လာတယ္... ဇနီးသည္ကို ေပးဖို႔အတြက္ လက္ထဲမွာလည္း ဘီးအသစ္ေလးကို အဆင္သင့္ ကိုင္လာတယ္...

ဒီလိုနဲ႔... အိမ္ေရာက္တဲ့အခါ ဇနီးျဖစ္သူ ဆံပင္အတိုနဲ႔ ျဖစ္ေနတာကို ျမင္လိုက္ေတာ့ သူ အရမ္း အံ့အားသင့္ သြားတယ္... အရမ္းလည္း စိတ္ထိခိုက္သြားတယ္... ဇနီးသည္ရဲ႕ လက္ထဲမွာ နာရီႀကိဳး အသစ္ေလး တစ္ေခ်ာင္း ကိုင္ထား တာကိုလည္း ေတြ႕လိုက္တယ္...

ဇနီးျဖစ္သူဟာ ခင္ပြန္းသည္အတြက္ နာရီႀကိဳး အသစ္တေခ်ာင္း ဝယ္ေပးဖို႔ ေငြလိုေနတဲ့အတြက္ သူမ အလြန္နွစ္သက္တဲ့ ဆံပင္ေတြကို ျဖတ္ၿပီး ေရာင္း ခ်ခဲ့တာပါ...

ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဇနီးေမာင္နွံ နွစ္ဦးဟာ...

သူတို႔အၾကား တစ္ဦးရဲ႕ဆႏၵကို တစ္ဦးက အျပန္အလွန္ ျဖည့္ဆည္းေပးတဲ့ လုပ္ရပ္ေလးေတြကို ၾကည့္ၿပီး မ်က္၀န္းကိုယ္စီမွ မ်က္ရည္မ်ား စဥ္ဆက္မျပတ္ စီးဆင္း လ်က္..........။

အခ်စ္ဆိုတာ....
"ကိုယ္ခ်စ္"ေတာ့ 'ဗလာ'...
"သူခ်စ္"ေတာ့ 'တစ္စုံတရာ'...
"နွစ္ခု"ေပါင္းေတာ့ 'အရာအရာ'... ျဖစ္ပါသတဲ့....။

စစ္မွန္တဲ့ အခ်စ္နဲ႔ ေအးအတူ ပူအမွ် သက္ဆံုးတိုင္ေအာင္ အျပန္အလွန္ ခ်စ္နိုင္ၾကပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳလ်က္......

To love + To be loved = Everything...!

ကိုမ်ဳိး
ref:internet/google
--------------------------------------